«ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΑΦΗΣΩ ΠΙΣΩ ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ, ΓΙΑΤΙ ΟΙ ΚΑΛΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΠΟΥ ΕΖΗΣΑ ΜΕ ΚΡΑΤΟΥΝ ΚΟΛΛΗΜΕΝΟ ΣΕ ΑΥΤΟ».

Και πάλι εδώ! Χαμένη σε σκέψεις, αναζητώντας το «νησί των απαντήσεων» . Κάποτε θα έλεγα το νησί του θησαυρού, μα βλέπετε, μεγάλωσα! Ακόμα και αν λένε ότι «οι μεγάλοι πάντα κρύβουν μέσα τους ένα παιδί». Απαντήσεις… Ένα μυστήριο για εμένα! Μα δεν το βάζω κάτω…συνεχίζω. Το ταξίδι είναι δύσκολο… Αλλά εδώ πλέον δεν είναι σωστό να επικαλεστώ το γνωστό ομηρικό μύθο και το κλισέ –πλέον- της «Καβάφειας Ιθάκης»!.

Ένας φίλος λέει : «ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΑΦΗΣΩ ΠΙΣΩ ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ, ΓΙΑΤΙ ΟΙ ΚΑΛΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΠΟΥ ΕΖΗΣΑ ΜΕ ΚΡΑΤΟΥΝ ΚΟΛΛΗΜΕΝΟ ΣΕ ΑΥΤΟ». Όχι Χριστίνα! Δεν «πήρε» τίποτα ο φίλος μας, όπως νόμιζες. Εδώ πρέπει να γελάσουμε! Να γελάσουμε, όχι  γιατί είναι αστείο το σκηνικό, αλλά από έκπληξη. Γιατί; Μόλις πήραμε την απάντηση που ψάχναμε. Δε μπορούμε να ξεκολλήσουμε τη σκέψη μας από ένα γεγονός ή μία κατάσταση που βιώσαμε, γιατί αυτό που μας άφησε είναι καλές αναμνήσεις ή γλυκόπικρες. Δε μπορούμε να ξεκολλήσουμε αλλά όχι μόνο για αυτό ή τουλάχιστον εγώ! Δε μπορώ να ξεχάσω θα ήταν καλύτερα να πω, γιατί αυτό που είμαι τώρα, διαμορφώθηκε από όσα βίωσα. Και ναι! Δεν μετανιώνω για αυτό. Δεν μετανιώνω για τίποτα. Δεν υπάρχει κάτι για το οποίο πρέπει να μετανιώσω. Θα ήταν λάθος. Δεν έχω τίποτα να χάσω, παρά μόνο να κερδίσω!. Τι κερδίζω; Καταλαβαίνω ότι όλα γίνονται με ένα σκοπό και κερδίζω τα πάντα! Το αποτέλεσμα των πράξεών μου είτε είναι αρνητικό είτε είναι θετικό μου δίνει ένα ακόμα ψήγμα  σοφίας και μου προσθέτει πάντα επιπλέον εμπειρία και γνώση της ζωής.

Έτσι λοιπόν, δεν ξεχνώ! Δεν ξεχνώ ό,τι έζησα, γιατί αυτό με έκανε ένα πιο σοφό  άνθρωπο στο σήμερα και ίσως και στο αύριο. Και εδώ κολλάει το γνωστό κλισέ, (για να μην ξεχνιόμαστε… )βρισκόμαστε ένα βήμα πιο κοντά στην «Ιθάκη» της καρδιάς μας και των προσδοκιών μας. Και ναι Ηλία! Μπορείς να πεις επισήμως πλέον πως οι ατάκες σου με καταστρέφουν! Χριστίνα…μπορείς να γελάσεις!